Kalardur

Hikare

Użytkownik

Dołączył: 2015-08-29

Liczba postów: 1

Krasnoludzkie kroniki

My, krasnoludy, jesteśmy rasą rządzącą podziemiami Lega'driendu'il. Nasze tereny to północne góry, bardzo blisko tęgich, lecz niezbyt bystrych orków. I chociaż cała ta kraina jest zamieszkana przez wiele stworzeń to my wolimy pilnować własnych interesów. Głównie pracujemy, aby wszystkim krasnoludom żyło się lepiej. Pracowici mężowie każdego dnia powiększają teren zajmowany przez nasze miasta skryte pod ziemią. Na ogół kwapimy się architekturą i górnictwem, nasza wspaniała rasa słynie z dostatku zapewnianego przez rozległe, krasnoludzie kopalnie. Nie brak nam też umiejętności konstrukcyjnych, to głównie dzięki maszynom pozyskujemy tyle kamieni szlachetnych i rud każdego dnia, wszystkie rasy zazdroszczą nam naszej cudownej maszynerii. Wojaczkę i magię wolimy pozostawiać innym ludom, nie oznacza to jednak, że brak nam mężnych chłopów władających ciężkim toporem i inteligentnych magów.

Mój dziadek często opowiadał historię, przekazywaną w naszej rodzinie z pokolenia na pokolenie, historię sprzed wielu laty. Jest to opowieść o powstaniu naszej stolicy, Negbohr. Zawsze słuchałem jej z zaciekawieniem, licząc na to, że kiedyś to ja będę tym starym krasnoludem, który opowiada wnukom tę właśnie historię. Dzisiaj jestem kronikarzem pracującym na królewskim dworze, uznałem że to wspaniała okazja by podzielić się nią z przyszłymi pokoleniami, które zamieszkiwać będą miasta podziemne.

Na początku było nas zaledwie kilkuset, Lega'driendu'il dzieliliśmy z jednym ludem – z elfami. Nasze relacje można było nazwać pozytywnymi, chociaż unikaliśmy kontaktów z nimi, woleliśmy zajmować się swoimi sprawami, uznając że sytuacja innych ras jest dla nas nieważna. Pracowici krasnoludzie każdego dnia zajmowali się budownictwem i uprawą pól, albowiem wtedy nasze rodziny zajmowały powierzchnię. Wznosiliśmy wspaniałe budowle, zwyczajne domostwa, cudowne zamczyska i warownie zaopatrzone w najlepsze z pożywień. Wtedy jeszcze piękno naszych dzieł nie mogło równać się z kunsztownymi miastami elfów, jednak mieliśmy coś dzięki czemu przewyższaliśmy tę rasę. Cudowne maszyny, które do dziś tylko my wytwarzamy.

Z czasem coraz więcej stworzeń zaczęło osiedlać się na Lega'driendu'il, demony i gnomy jako pierwsze poczęły upatrywać sobie obfite tereny tejże krainy, z kolei elfy dokonały między sobą podziału, przez co było coraz mniej miejsca. Liczne ataki ze strony demonów powoli wyniszczały naszą dumną, krasnoludzką rasę, o dziełach budowniczych nie wspominając. Wiele dekad później, około cztery lata przed czasem aktualnym, człowiek postawił stopę na ziemiach tej krainy. Nie zdążyliśmy się obejrzeć gdy Ci wznieśli swe miasto, po raz kolejny pozbawiając nas wolnych terenów, które już kilkaset lat wcześniej sobie upatrzyliśmy. Ostatnią rasą, która pojawiła się na Lega'driendu'il, są orkowie. Prymitywne stwory pozbawiły nas sporej części terytorium, pozostawiając nam jedynie północne góry.

To wszystko zmusiło nas do opuszczenia powierzchni, zeszliśmy do podziemi gdzie byliśmy odcięci od pozostałych istot. W bardzo krótkim czasie powstało wspaniałe Negbohr, następnie pomniejsze miasta i miasteczka. Niestety, podziemne życie nie zapewnia wiele jedzenia. Jesteśmy w posiadaniu kilkunastu wsi na zewnątrz, ale nie są one w stanie zapewnić nam pożywienia potrzebnego do wykarmienia całego naszego ludu. Przez kilka miesięcy borykaliśmy się z problemem głodu. Wydawało się, że znowu będziemy musieli powrócić w góry, opuścić nasze wspaniałe miasta podziemne, gdy nagle kopacze odkryli kopalnie, zyskaliśmy wiele kamieni szlachetnych, żelaza, złota i kryształów, o których istnieniu zapewne nikt jeszcze nie wiedział. Handel tym wszystkim zapewnił nam dostatek, inne rasy bardzo chętnie skupują posiadane przez nas kruszce i bronie z nich wykonane, dając nam w zamian potrzebne do przeżycia jedzenie.

Ostatnio edytowany przez Hikare (2015-08-30 17:59:05)